door: Anne-Marie Walrecht
Protocol of aandacht?
Nanda is sinds februari van dit jaar als vrijwilliger bij Markieza werkzaam. Het voorlichting geven als ervaringsdeskundige en het trainen van groepen spreekt haar enorm aan. Ze heeft zelf de trainingen Herstellen Doe je Zelf en Werken met Eigen Ervaring(WMEE) gedaan en heeft daarna gekozen voor het co trainerschap bij de TTCP en de HOT (dat is Herstel Ondersteunende Teamcoaching).
Nanda is o.a. gediplomeerd verpleegkundige (niet praktiserend) en in haar werkzame leven zag ze regelmatig dat er naar haar mening te vaak protocollair gehandeld werd in plaats van dat er naar de mens achter het ziektebeeld werd gekeken en dat die de aandacht kreeg die het verdiende. Ze vindt het belangrijk haar bijdrage te leveren aan een verandering in dat kijken naar cliënten.
Dat hoopt ze nu dus ook te kunnen overdragen in de trainingen die samen met hoofdtrainer Itis en een trainer familie ervaringsdeskundige geeft. Omdat er steeds meer triadisch wordt gewerkt in de GGZ wordt de familie er steeds meer en meer bij betrokken en dus sinds kort ook bij de TTCP.
Onderdeel behandelvisie
De training wordt nu nog grotendeels aan (nieuwe) medewerkers van de GGzE gegeven. Iedere maand start er weer een nieuwe groep medewerkers van de GGzE met de training.
De training bestaat uit 2 dagdelen training en daarna volgt er nog een terugkomdagdeel.
De GGzE biedt deze training aan aan haar medewerkers omdat herstel ondersteunende bejegening van cliënten centraal staat in de behandelvisie van de GGzE.
Mijn leven is jouw werk.
Dat is vaak de indrukwekkende openingszin (en de subtitel van de training) van Nanda als ze start met haar ervaringsdeskundig verhaal in de TTCP. Ze vindt het heel belangrijk om uit te dragen dat cliënten meer zijn dan alleen hun ziektebeeld. Je bent mens en 1 van de rollen die je speelt in je leven is de rol van cliënt. Maar je bent veel meer dan dat. Je volgt een behandeling niet alleen vanuit de rol cliënt, alles wat er gezegd of gedaan wordt door behandelaren raakt je hele leven. Dan is het heel belangrijk hoe en wat er gezegd wordt.
Wat heb je nodig?
De rode draad van de training is stilstaan bij je werk met mensen. Het is een moment van reflectie op je eigen handelen en wat dat met cliënten kan doen. Als behandelaar ga je met mensen het gesprek aan. Je kunt denken dat je mensen helpt maar de vraag moet altijd zijn: wat vindt de mens daar zelf van?
Daarnaast kan het voorkomen dat je zelf met zaken worstelt of dat dingen je raken. Mag je dat dan zeggen tegen de cliënt en hoe zeg je dat dan? En hoe ga je daar dan weer mee om?
De vraag is steeds: wat heb jij daar als behandelaar en vooral als mens in nodig? Je dat steeds afvragen is heel belangrijk voor het slagen van de behandeling en dan met name het herstel zodat de cliënt de eigen regie weer kan terugpakken.
Indrukwekkend
Nanda vertelt dat ze na afloop van de training vaak terughoort van de deelnemers dat het verhaal vanuit ervaringsdeskundigheid de meeste indruk heeft gemaakt Deelnemers vinden het vaak heel waardevol om uit eerste hand te horen hoe ervaringsdeskundigen hun bejegening hebben ervaren. En wat dat met ze heeft gedaan. Dat staat centraal voor de meeste deelnemers.
Meer info?
Wil je als instelling meer weten over de mogelijkheden van het opzetten van een TTCP binnen jouw organisatie? Neem dan contact op met ons via mail info@markieza.org of telefonisch op nr.: 040-2315005
