Mijn naam is Anne-Marie Walrecht. Ik ben 47 jaar en ik woon samen met mijn man en kinderen in Eindhoven.
5 jaar geleden ben ik op mijn werk bij de Nationale Politie uitgevallen. Ik werkte daar met heel veel plezier als leidinggevende van de ondersteunende diensten. Totdat het licht in mijn hoofd daar helemaal uitging. Ik kwam door verschillende oorzaken thuis te zitten met o.a een zware burn-out en een depressie.
Na een aantal omzwervingen binnen de GGZ kon ik na een tijdje gelukkig beginnen met de deeltijdtherapie bij de GGZE. Die therapie heeft mij echt heel veel gebracht. Zeker omdat de therapie niet alleen draaide om het voeren van therapeutische gesprekken. Vanuit de therapeuten werd er ook heel erg gekeken naar het gezonde deel van de mensen die daar in therapie waren en daarom werden we gestimuleerd om weer aan dagbesteding te gaan doen en zelfs om weer op weg naar (betaald) werk te gaan.
Ook het UWV stimuleerde mij om weer aan het werk te gaan dus leek het mij een goede eerste stap om vrijwilligerswerk te gaan doen.
In 2016 ging ik werken als vrijwilliger bij de Cliëntenraad van de GGzE. Hoewel het erg interessant werk was en nog steeds is, gaf dat werk mij niet de structuur die ik nodig had.
Daarom ging ik op zoek naar uitbreiding van mijn vrijwilligerswerk. Al snel zag ik een vacature voor de vrijwilligersfunctie van webredacteur bij Markieza. Omdat ik erg geïnteresseerd was en ben in ervaringsdeskundigheid en misschien zelfs wel als ervaringsdeskundige wilde gaan werken, solliciteerde ik meteen. Na een goed gesprek met Margreet waarin we afspraken maakten over de invulling van het werk en over hoe wij samen met mijn valkuilen zouden kunnen omgaan, startte ik in de functie voor 2 ochtenden in de week.
Vanaf het moment dat ik bij Markieza startte, ging het eigenlijk steeds beter met mij. De structuur van het voor 2 dagen naar kantoor gaan deed mij goed en daarnaast verheugde ik me er ook steeds weer op om mijn fijne collega’s weer te zien en met hen samen te werken. Het werk was een verademing naast de loodzware therapie die ik toen nog volgde!
Na een jaar bij Markieza te hebben gewerkt nam ik afscheid om ergens anders te gaan werken als vrijwilliger. Helaas bleek dat werk niet helemaal aan mijn verwachtingen te voldoen dus stopte ik er vroegtijdig mee. Gelukkig kon ik weer terugkomen bij Markieza! Nu wel voor wat minder uren per week omdat ik ook had besloten om met de TOED te gaan starten. Ik wilde door deze opleiding gaan onderzoeken hoe ik mijn ervaringsdeskundigheid kon gaan inzetten en ik wilde meer basiskennis verwerven van ervaringsdeskundigheid. Dat is allemaal gelukt en inmiddels heb ik de TOED met heel veel plezier afgerond.
Omdat ik binnenkort ga ik starten in een werkervaringsplaats bij Wij Eindhoven, heb ik nu weer (maar nu echt voor de laatste keer) met pijn in mijn hart afscheid genomen van mijn fijne collega’s en van mijn leuke werk.
De ervaring die ik bij Markieza heb kunnen opdoen is voor mij heel waardevol geweest. Naast dat ik veel over ervaringsdeskundigheid heb geleerd en heb gezien hoe anderen hun ervaringsdeskundigheid op een zeer professionele wijze inzetten, heb ik vooral gewerkt aan mijn werknemersvaardigheden. Ook heb ik veel inzicht gekregen in mijn eigen kwaliteiten door een zogenaamd EVC traject te volgen(EVC= eerder verworven competenties) bij Markieza.
Ik heb de afgelopen 2 jaar veel kansen gekregen bij Markieza en deze ook met beide handen aangegrepen. Daar ben ik Markieza voor altijd dankbaar voor!
Ik geef de pen door aan Jeroen Smets van het UWV. Jeroen is de contactpersoon vanuit het UWV voor Markieza. Ik ken Jeroen niet persoonlijk maar omdat Markieza nauw samenwerkt met het UWV wil ik graag van hem weten hoe hij Markieza ziet en wat hij van de inzet van ervaringsdeskundigheid vindt.
