Mijn naam is Nanda Verbaan en ik ben actief als vrijwilliger binnen Markieza.
Daarnaast begeleid ik dialogen als vrijwilliger bij ‘de Zorg verandert’.
Afgelopen oktober ben ik begonnen met de opleiding SPH met ervaringsdeskundigheid bij de LOI. Op dit moment ben ik nog een beetje aan het zoeken naar hoe ik dit in kan passen in mijn leven. Het gaat even heel snel. Van 4 uurtjes vrijwilligerswerk naar stagiaire in een jaar tijd.
Ik ben bij Markieza terechtgekomen via mijn werk als vrijwilliger bij de GGzE. Daar heb ik als co-trainer meegewerkt aan de Training Triade Cliënten Participatie. Ook trainers vanuit Markieza waren hierbij betrokken. In februari van dit jaar ben ik van daaruit als vrijwilliger bij Markieza aan de slag gegaan. Bij Markieza krijg je de kans om op je eigen tempo te ontdekken wat je (nog) kunt en wilt.
Wat ik bij Markieza ervaar is dat je samenwerkt vanuit gelijkwaardigheid. Je kunt hier jezelf helemaal laten zien zoals je bent, zonder dat je daarop aangekeken wordt. Ik kan het ook aangeven als het een dag minder goed met me gaat, mensen zullen me hierin steunen en tegelijkertijd wel van me verwachten dat ik me inzet voor zover ik kan. Ik ervaar dat echt als een bevrijding.
Als vrijwilliger bij Markieza houd ik me bezig met Herstelondersteunende team coaching en coaching van MBO studenten.
Daarnaast vind ik het heel belangrijk dat ervaringsdeskundigheid nog verder op de kaart gezet wordt. Als ik kijk naar wat ik als cliënt binnen de GGZ gemist hebt, dan is voor mij de ervaringsdeskundige bij uitstek iemand die daar een rol in kan vervullen. Ik heb me vaak klein gevoeld en minderwaardig, iemand die helemaal niks meer kon, terwijl het stuk van mij dat gezien wilde worden in wat het wel kon totaal niet aan bod kwam.
Ik zie het werk van de ervaringsdeskundige als een heel specifieke manier om naast een cliënt te kunnen staan, zonder teveel bezig te zijn met wat iemand nog moet bereiken. De ervaringsdeskundige kan de cliënt het gevoel teruggeven dat hij/zij meer is dan alleen cliënt, dat hij/zij als mens waardevol is. Vanuit daar kun je samen gaan kijken naar wat iemand belangrijk vindt. En hoe iemand daarmee verder kan, vanuit de mogelijkheden van dat moment.
Zoals ik het zie ligt tegenwoordig wel erg de nadruk binnen de ervaringsdeskundigheid op het wel of niet hebben van een papiertje. Ik zie niet meer terug van waaruit de behoefte nou ook alweer ontstaan is. Ik mis het ervaringsstuk en een goede onderbouwing van wat een ervaringsdeskundige aan vaardigheden moet kunnen aantonen. Dit vraagt nog om verder onderzoek naar wat daarvoor nodig is en hoe we dat kunnen bereiken. Ik geef het stokje door aan Umit, iemand die verschillende dingen heeft gedaan bij Markieza en een hele ontwikkeling heeft doorgemaakt.
